6.06 - Pachnące wiankowe warsztaty

6 czerwca czyli w najbliższy czwartek budynki muzeum przy ul. Solankowej 33 i Dom Rodziny Jana Kasprowicza w Szymborzu zamienione zostaną w pracownię zielarską. - Może z łezką w oku wspominacie babcię, która po Bożym Ciele wiła wianek z rozchodnika i macierzanki? – zachęcają pracownicy muzeum.   

Na czas oktawy Bożego Ciała mieszkańcy ziem polskich zanosili do kościołów wianki uplecione z ziół. Na Kujawach zbierano miętę, rumianek, macierzankę, rozchodnik, koniczynę, lipę i krzyżowe ziele czyli dziurawiec. Nie były to przypadkowe rośliny. Czasami dla ozdoby dodawano inne bardziej okazałe kwiaty. Ale właśnie te niepozorne, aromatyczne były najważniejsze, zawsze w nieparzystej liczbie malutkich wianków.    

Święcone na koniec oktawy (w czwartek) wracały, by obdarzać szczególną łaską i Błogosławieństwem Bożym. Wierzono, że wianki z ziół poświęcone 8 dnia od obchodów Bożego Ciała chronią przed gradobiciem, piorunami, zabezpieczają uprawy i plony przed szkodnikami. To z nich brano zioła do leczniczych naparów. Okadzano nimi domy i domowe zwierzęta. Zabezpieczały przed złem i czarami. Czekały i chroniły zawieszone w domu przy odrzwiach, na sznureczkach nad oknami, przy świętych obrazach. Wieszano je w oborach i stajniach.    

Tradycja zmienia się na naszych oczach. Stare zwyczaje zanikają, a na ich miejsce czasem przychodzą nowe. Czy taki sam los czeka święcenie wianków? Dzisiaj coraz rzadziej można spotkać osoby niosące wianki ostatniego dnia oktawy, czasami tylko jeden wianek. Pachnących ziołowo-kwietnych wianków w naszych domach raczej już nie uświadczymy. Przywróćmy, przypomnijmy tę piękną pachnącą tradycję!   

Zapraszamy do Muzeum przy ul. Solankowej 33 i do oddziału w Szymborzu w godzinach od 12.00 do 16.00. Niezbędne materiały czyli morze pachnących kwiatów oraz ciekawe opowieści zapewnia muzeum.