Gmina Gniewkowo

Dogodna lokalizacja oraz wartościowi pracownicy sprawiają, że na terenie gminy Gniewkowo funkcjonuje wiele podmiotów gospodarczych branży produkcyjnej, usługowej i handlowej: od firm rodzinnych po duże fabryki znane nie tylko w Polsce.

Gmina Gniewkowo charakteryzuje się krajobrazem nizinnym z uwagi na to, że aż 63 % powierzchni gminy zajmują użytki rolne, a 25 % stanowią tereny leśne. Pod względem hydrograficznym obszar gminy przynależy do zlewni rzeki Wisły, jedynie najdalej położone południowo – zachodnie tereny gminy należą do rzeki Odry.Z większych zbiorników wody stojącej na terenie gminy należy wymienić znajdujące się w północnej części gminy jeziora Nowe i Stare. W kilku miejscach na terenie gminy stwierdzono występowanie wód mineralnych (m.in. w okolicach Szadłowic i pomiędzy Gąskami oraz Murzynnem). Środowisko przyrodnicze terenu gminy Gniewkowo charakteryzuje się dużą bioróżnorodnością, co uwidacznia się m.in. obecnością wielu roślin rzadkich i chronionych. Do torfowiskowych gatunków reliktowych występujących na terenie gminy zaliczana jest m.in. gwiazdnica grubolistna, turzyca strunowa, wierzba borówkolistna, wierzba śniada, fiołek torfowy, brzoza niska. Najcenniejsze przyrodniczo obszary zostały objęte ochroną jako obszary chronionego krajobrazu. Częstym ptakiem na terenach gminy jest bocian biały. Na polach uprawnych pospolicie występują: jaskółka, przepiórka, bażant, kuropatwa i inne. Tereny leśne i obrzeża lasów to miejsca bytowania, żerowania i rozrodu ptaków drapieżnych. Północna część gminy Gniewkowo znajduje się w obrębie międzynarodowego korytarza ekologicznego doliny Wisły (wg projektu ECONET), odgrywającego niezwykle ważną rolę w systemie ochrony przyrody. W południowej części gminy znajduje się część „Obszaru Chronionego Krajobrazu Lasów Balczewskich”. Obejmuje on system rozległych mokradeł i bagien tzw. „Gąskich” i „Ostrowskich” spełniających ważną rolę w retencji wodnej Kujaw. Turyści mają do dyspozycji kilka odnowionych szlaków turystycznych:

Pierwsze wzmianki o Gniewkowie pochodzą z 1185 r. Lokalizacja miasta na prawie niemieckim miała miejsce prawdopodobnie ok. 1268 r. Po podziale księstwa inowrocławskiego pomiędzy synów Księcia Siemomysła, suwerenną władzę w Gniewkowie zyskał Kazimierz, najmłodszy z potomków Siemomysła, nosząc tytuł księcia gniewkowskiego i pana Kujaw. Tym samym na arenie dziejowej pojawiło się księstwo gniewkowskie, które było najbardziej znaczącym okresem w dziejach Gniewkowa. W tym czasie zbudowano kościół p.w.św.Konstancji. W roku 1332 gród został zdobyty i spalony przez Krzyżaków. Książęta kujawscy odzyskali Gniewkowo i władali nim do czasów słynnego pretendenta do korony polskiej, podróżnika, najbarwniejszego wśród Piastów-księcia Władysława Białego. Niespodziewanie w 1363 r. Władysław zostawił swoją domenę Kazimierzowi Wielkiemu i wyjechał za granicę, gdzie odbył podróże do Jerozolimy, państwa krzyżackiego, Litwy, Niemiec, Francji, na Węgry, na dwór papieski w Awinionie. We Francji wstąpił do zakonu. Ostatecznie, po próbach powrotu do kraju, w 1376 r. sprzedał Ludwikowi Węgierskiemu księstwo gniewkowskie, które w 1390 r. przestało istnieć. Do roku 1420 w źródłach pojawia się jeszcze termin województwo gniewkowskie, potem Gniewkowo miało status starostwa niegrodowego będącego dzierżawą królewską aż do roku 1772.W XVII i XVIII w. Gniewkowo wchodziło w skład województwa inowrocławskiego. Duża liczba pożarów oraz przemarsze wojsk doprowadziły miasto do ruiny. Proces odbudowy miasta rozpoczął się po 1840 r. dzięki połączeniu Gniewkowa z Toruniem i Inowrocławiem, jednak miasto nigdy już nie odzyskało średniowiecznego blasku, o którym świadczą badania archeologiczne i naukowe. Prowadzone obecnie badania archeologiczne w miejscowości Gąski potwierdzają, że przez teren Gminy Gniewkowo przechodził starożytny Szlak Bursztynowy, o którym świadczą pozostałości w formie kurhanów, złote monety z wizerunkiem cesarzy rzymskich oraz inne, ciekawe eksponaty, które docelowo trafią do zbiorów Muzeum Regionalnego.

Ławeczka Zgody- symboliczne miejsce na gniewkowskim Rynku, gdzie wbrew nazwie miasta najłatwiej się pogodzić belisk - położony w gniewkowskich lasach pomnik pamięci pomordowanych w czasie II wojny światowej 4 tys. mieszkańców Gniewkowa i okolic, w szczególności Żydów.