Batiki w Szymborzu przyciągnęły tłumy

Batik to niezwykle stara technika barwienia tkanin. Jej śladów można doszukać się w różnych cywilizacjach. Choć korzenie nie są dokładnie znane, jej mistrzowskie opanowanie przypisuje się mieszkańcom wysp indonezyjskich, w szczególności Jawy.

Do Europy batik zawędrował dzięki Holendrom, którzy przywieźli go ze swoich korzennych kolonii.

Batik to technika dekorowania nie tylko tkanin, ale także skóry, papieru, drewna i jajek poprzez pokrywanie powierzchni wzorami z gorącego wosku a następnie nadawanie koloru. Partie pokryte woskiem zachowają swój początkowy kolor. Części niezabezpieczone ulegają zafarbowaniu.

Proces tworzenia batiku wymaga precyzji i cierpliwości. Niemożliwe jest wykonanie batiku z jednorazowego pokrycia powierzchni woskiem i malowania jednym kolorem. Gorący wosk szybko wnika w tkaninę a popełnione błędy są niemal niemożliwe do usunięcia.

Kolejne warstwy barwników nakłada się na siebie od najjaśniejszego ku ciemnym kolorom, tak by z ich połączenia uzyskać pożądany efekt. Woskować można tylko suche tkaniny, trzeba więc poczekać aż poprzednia warstwa farby wyschnie. Pod koniec pracy wosk należy wytopić z materiału przez prasowanie lub wygotowanie. Końcowe prasowanie „ożywia” kolor. Farba w pęknięciach warstw wosku nadaje dziełom efekt specjalny, niemal niemożliwy do powtórzenia.

Batik zdobył dużą popularność w Polsce okresu międzywojennego. Obecnie ponownie zyskuje na popularności. Pierwotnie technika batiku służyła do tworzenia przedmiotów użytkowych, tkanin odzieżowych, chust, mebli. Prezentowana wystawa prac Małgorzaty Nijak-Kucharskiej jest obrazem sztuki w użyciu.

Dom Rodziny Jana Kasprowicza w Szymborzu jest czynny we wtorki i czwartki w godzinach 10.00-15.00, w środy i piątki 10.00-17.00, a w soboty i niedziele od 10.00 do 16.00.